Sevgiyi unutmak ne acı değil mi ? Uzaklaşmak duygulardan sanki hiç hissetmemiş gibi. Bazen düşünüyorumda nasıl harcamışım sevgimi, zamanımı ve en önemliside bu yaşımda nasılda hırpalamışım kendimi ? Nasıl olmuşta sığdırmışım bu ağır sevgileri kalbime ? Sevgimden çok güvenimi kaybettiğime yanıyorum ''Acaba'' sorularımın alıp başını gidişine onları asla tutamayışıma yanıyorum.
''Sen nasıl böyle bir bakış açısı yakaladın herkese, her şeye ? '' sorularınızın cevapları satırlarımda saklı çoğu zaman. Herkes klişelerinden bir damga vurur geçmişine. Ben tecrübe adını verenlerden olmayı tercih ettim, önüne bakıp güçlü olması gerektiğine inananlardan.Yalın' a katılıp ''Alışmaya çalışmak diye bir şey yok, alışmak zorundayım'' diyenlerden, geçmişin geçmişte kalacağına ve bunun kesinlikle olması gerektiğine inananlardan. Elbette yaşım küçük, yolumda bir hayli uzun. Zamanın ne getireceği hiç belli olmaz. Bunlara yalnızca hazırlıksız değil yalnızda yakalanmak istemem ben.
Umutlarım asla tükenmiyor. Her ne kadar yıpratılmış, aldatılmış ve yıkılmış olsamda kendimi toplamama yetecek büyük umutlarım var benim. Yeni yıl geldi çattı bile. Umutlarımla sevgi dolu güçlü sayfalarıma merhaba diyeceğim ben. Ama öncesinde çok açım ve yeni yıla bir siparişim var : Güvenle yoğurulmuş, sadakatle süslenmiş kocaman bir sevgi lütfen !
Ceren DEMİREL
Cok guzel yazmissin bate
YanıtlaSilsağol canım benim :)
YanıtlaSil