Vatan uğruna çıktığın bu yol ne kadar zor olursa olsun pes etmemeye yeminli olduğunuzu biliyorum. Hepiniz, vatan sevginiz için, ne kadar imkansız görünürse görünsün gözünüzü kırpmadan yola çıktınız. Bizlere geride kalmak yakışmazdı belki, lakin kaldık. Dualarımızla, yatıp kalkıp sizi düşünmelerimizle kaldık. Yatıp kalkıp sana ağlıyorum evladım. Şaşırma ya da telaşlanma sakın. Gururumdan, büyüklüğünden, o yüce gönlünden, sana olan hayranlığımdan ağlıyorum ben. Bu sözlerimi sana karalarken, içimdeki bu yangınla karışık gururu anlatmaya çalışırken sen ne yapıyorsun acaba evladım? Oğul, neredesin? O tüfek tutan ellerin düşüp duruyor aklıma oğul. Seninle küçüklüğünde oynadığımız oyunlar düşüyor aklıma. Şu an kirlenmiş ellerine kıyamadığım geliyor. Sen benim gözümün nuru, okşamaya kıyamadığım. Saçlarını okşamaktan yorulmayan annen yastığına muhtaç. Odan boş oğul. Kimseyi sokmuyorum içeri. Hatıralarına sadık, yolunun gözcüsüyüz oğul. Evin etrafı çiçekler doluydu sen koşardın hani. Seni kucağıma oturtur bütün sevdiğin yemekleri önüne sererdim. İnatçı çocuktun yemezdin yemekleri. Kim bilir şimdi orada sana ne yediriyorlar? Duydum oğul, yemek yokmuş, açlık, hastalık varmış. Oğul, ciğerim yanıyor. Sen benim kuzum, kıyamadığımsın. Oysa sen giderken peşinden koşup da gelemedim. Allah'a emanet ol dedim. Sen uzaklaştın, uzaklaştın da o hayalin benim gözümün önünden gitmedi oğul. Bana bu köy, bana bu dünya, bu ev dar geldi. Sen hiç görmedin ben arkandan çok özledim. Sen bilmedin ben her gece rüyalarımda seni okşadım. Ama kim bilir belki bu mektubu bile göremeyeceksin. Kanla sulanmış topraklarda kaybolacak sana olan haykırışlarım. Oysa görsen, kokumun geçtiği bu mektubu bir tutsan, seni gözümü kırpmadan beklediğimi bilsen de mutlu olsan oğlum. Sen mutlu olsan ben hissederim zaten. Ta buralardan duyarım ben oğul. Dualara dönerim, gözyaşlarına boğulurum ama mutluluktan. Ama bilirim çok zor. Sana, bana; uykular haramken birbirimizden bir kelime bile alamayacağımızı biliyorum. Olsun oğul. Yastığın var oğul. Koklar koklar dururum da doyamam ama oğul. Oğul! Seni nereden bekleyeceğimi bile bilmiyorum. En son gidişin kaldı aklımda ben hasretlere boğuldum. Ah, ciğerimde yangınlar çoğalıyor sen yokken. Neredesin oğul?
Ceren Öztürk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder