Her zaman,her şey için
Umut vardır.
Her gün Güneş doğar üzerimize sessizce
Papatyalar açar
Yağmur yağar ya da
mevsimi karışmış bir yerlerde
çiçek açmış erik ağacına.
Doğduğu gibi batan Güneş'i seyreder
iki aşık belki, nice öpüşlerle.
Sonrası...
Kimi zaman karanlık,
Umutlar gitmiş,
Hayaller kırık
gibi.
Kurak bir zamanda
yağmura kavuşan ekin gibi
Kavuşur gönlümüz belki sonra
Nice umutlarla,
bahara.
Bütün kırıklarından arınmış
yeni hayallere,
Umutlara.
Umut!
Nasıl da sihirli bir sözcük
Bir umut.
Yaşama sebebi,
bir bekleyiş belki
yokluğu?
Belki de
Yaşa(ya)mama!
ESRA ÇETİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder