Muhsin Yazıcıoğlu 31 Aralık 1954 tarihinde,
Sivas-Sarıkışla’da doğmuştur. Önemli bir siyasetçi, düşünür ve şairdir. Uzun süre millet vekilliği yapmıştır ve Büyük
Birlik Partisi’ni kurmuştur. Siyasi fikirlerinden bahsedip çok daha uzun bir
yazı yazarak, dergimizi edebiyat dergisi çizgisinden siyaset dergisi çizgisine
çekmemek için; siyasi fikirlerini bir yana bırakıp edebiyatından ve hayatından
bahsedeyim.
İlk ve orta öğretimini yerel okullarda yapan Muhsin
Yazıcıoğlu, lisedeyken bazı mecmualarda sosyal-siyasal fikirlerinin yer aldığı
yayımlar yapmıştır. Daha sonra Ankara Üniversitesi Veterinerlik Fakültesini bitirmiştir.
Gülefer Yazıcıoğlu ile burada tanışmış, daha sonra da evlenmiştir.
Muhsin Yazıcıoğlu, üniversiteden mezun olunca hemen siyasete
atılmıştır. 12 Eylül 1980 sürecinden sonra 7.5 yıl boyunca Mamak Cezaevi’nde
kalmıştır. En bilinen şiiri olan
Üşüyorum’u da Mamak'ta yazmıştır. Biz de bi’ okuyalım;
""Bir coşku var içimde bugün kıpır kıpır
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
Gözlerim parke parke taş duvarlarda
Açılıyor hayal pencerelerim
Hafif bir rüzgar gibi, süzülüyorum
Kekik kokulu koyaklardan aşarak
Güvercinler ülkesinde dolaşıyor
Bir çeşme başı arıyorum
Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp
Mis gibi nane kokuları arasında
Ruhumu dinlemek istiyorum
Zikre dalmış her şey
Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneşle kol kola kırlarda koşarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum
Huzur dolu içimde
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum... ,,
Gençliğinde yazdığı bir çok siyasal makale vardır.
Şiirlerini ise hem sosyal hem siyasal konularda yazmıştır. Bir edebiyat kitabı
yoktur, elimize ulaşan birkaç şiiri vardır. Muhsin Yazıcıoğlu başka şiirler
yazıp yazmadığını bilemiyoruz. Şiirlerini genellikle ceza evinde yazdığı için
kaybolma ihtimali yüksek. Bunun yanında; Muhsin Yazıcıoğlu, şayet yazdıysa
diğer şiirlerini yayımlamak istememiş olabilir.
Gelin ondan bir şiire daha tanık
olalım:
“” Sevdam sen,
Kahverengi kadife gözlü!
Seninle bir ömür paylaştık...
Kaç bahar geçti anlamadan
Acılar içinde mutluluk yaşadık...
Dön de bir bak maziye
Ne kaldı giden mevsimden?
Acılar toplamışız
Kır çiçekleri gibi
Hüzün ve keder bahçelerinden.
Bir sanatım var senden kalan
Acılar içinde mutluluk yaşarım.
Bak işte,
Demir kapıların kapandığı
Asma kilidin yanında
Soğuk duvarların dibindeyim.
Hiç çıkış yolu olmasa da
Ruhumla öyle yakınım ki sana,
Hemen gözlerindeki hüzne değeceğim.
Uzansam bir ellerimle sanki
Tüm gölgeleri sileceğim... ,,,,
Bu dizelerin sahibi, 25 Mart 2009 tarihinde mitinge gitmek
için bindiği helikopterinin düşürülmesiyle, sözde kazaya, esasında bir cinayete
kurban gitmiştir. Mekanı cennet olsun.
Kendisini saygı ve rahmetle üşüyoruz...
M.Enes Batman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder