Murtaza’ya bu şiir, aman ha sakın bilmesin
Zaten uzun uzadıya sıkıyor canımı
Şu şiir, şu bahar, şu rüzgar, bilmesin
Sensin belki de şu camımın önündeki bahar güzelim
Ne
haber?
II.
Tekrar tütün, tekrar tütün
Sonra yine tütün, sonra yine
Bir tütünü paylaşıyoruz seninle
Ardı arkasına nefesi kesilen
Bulutlar kesiyor koyu gölgelerimizi
İçini yemişse bir bahar
O bahar, bahar değildir
Ne
haber?
III.
Sigara kadar zararlı şu şiir
Ama bir o kadar da yararlı
Nerden bilebilirsin güzelim
İnsanların yarınının ne olacağını
İyi de ben niye konuşuyorum ki
Sen şiir bilmezsin ki güzelim
Ne
haber?
IV.
İşte o bahar var ki o bahar
Öyle bir bahardı, sonra anımsayamadan kış oldu
Şimdi kış kadar kış o bahar
Anımsayamadım, gökyüzünden gri metaller yağdı
Sonrası,
Sonrası sizin kendinize yediremedikleriniz güzelim
Ne
haber?
V.
Şu başına rengarenk şapkalar takan gökyüzü değil mi?
Oysa ne güzel yakışmış baksana
Bak görüyor musun güzelim
Sensin bu boylu boyuna
Şu yerde deminden beri uzanıp duran
bayan da sensin, baksana
Şiir artık düşünmediklerimizi de içeriyor
Şiirse şiir, şiirse sen
Ne
haber?
VI.
Gökyüzü yine şapka değiştirdi
Baksana her şey bitmiş olamaz
Bi’
haber
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder