13 Ocak 2014 Pazartesi

Uçlarda Yaşamayı Seviyorum

Yazacak bir çok şey varken yine beklenmedik bir sohbetten etkilendim. Çevremde ki bir çok kişi farklı farklı bakış açıları yakalamış bana. Normal tabii hak veriyorum karşımdaki kişiye. Hep uzağım belki hiç yakın olmayacak gibi. Soğuğum belki hiç sıcak olamayacak gibi. Belkide asla samimi olamayacakmış gibi hissettiriyorum çoğu zaman. Bazende sürekli kaçacak gibi duran ukalanın biriymişim. Söylenenler az çok bunlar işte.

Ama bu gözlemlerinize elbet dolu dolu savunmalarım var. Kimine göre büyük kimine göre küçük yıkımlar yaşadım. Küçücük bir kalbim var ve içine asla sığamayacak kadar kocaman bir sevgim. Kocaman bir sevgi bana her zaman güven getiriyor tabii. Sonu belli olmayan uçsuz bucaksız bir güven bu. Hakkında bir çok şey duyuyordum buna rağmen anlam veremediğim kadar umutlar biriktiriyordum. Zaman geçiyordu sevgim durmadan katlanıyordu. Ben bile kendime tarif edemezken kalbimin hangi yanıyla anlatabilirdim ona bu duygularımı ? Hep yanımda istediğim her defasında huzura katlanan. Onsuz alınan her bir nefes yıllarca alınmış bin bir nefes gibiydi. Sanki aklımdan asla çıkmayacak gibiydi düşünmekten çıldırmıştım belki o zamanlar yokluğunda saatleri saydığımdı. Hatta inanır mısınız bir yıldız bile seçmiştim bize. Bir gece kaybolduğunda sanki biz bitmişiz bitecekmişiz gibi istemsizce boşalan göz yaşlarım vardı benim. Onun aptalıydım beklide. Ufacık dünyamın saymakla bitmeyen renkleriydi. Kaybederim diye aklım çıkarken ansızın bir hiç uğruna gitti. Kendi kafasında oluşturup aşk adını verdiği ezberini yakalayacak basit bir kız değildim ki ben. Yakalayamamıştımda zaten. Umursamazlıklarına, ezberlediği aşkına, aldatmasına, paramparça ettiği kalbime ve tükettiği göz yaşlarıma rağmen aşkla anıp sayesinde akıllandığım tek kişi.Hani diyorlar ya ‘’Bazısı teğet geçer, bazısı deler geçer, bazısıda parçalar geçer. Ama mutlaka geçer.’’

Sanırım az çok anlattım. Böyle seviyorum işte ben kelimelerime sığdıramayacak, klişelerime sıkıştıramayacak kadar çok. Belkide kişiyi değil mutluluğu, üzüntüyü, sevgiyi her türlü duyguyu uçlarda yaşamayı seviyorum en uçlarında. Korkuyorum ya tekrarlanırsa bunlar ? Bunları tekrar kaldırabilcek kadar güçlü olup olmadığıma asla emin olamıyorum. Belkide bu yüzden uzağım, soğuğum, kaçağım. 
                                                                                           
                                                                  Ceren DEMİREL

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder